-
1 sībilus
sībilus ī, m plur. sībilī, ōrum, m, poet. also sībila, ōrum, n [SIB-], a hissing, whistling: sibilo dare signum, L.: clamor tonitruum et rudentum sibilus: venientis sibilus austri, V.: serpens horrenda sibila misit, O.: Sibila dant, O.— A contemptuous hissing, hissing at, hissing off: sibilum metuis?: ei sibilum mortem videri necesse est: e scaenā sibilis explodebatur: (eum) equi repentinis sibilis extimescebant.* * *Isibila, sibilum ADJIIhissing, whistling; hiss of contempt or disfavor -
2 sibila
1.sībĭlus, i (collat. form, abl., sibilu, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—In plur. in the poets, prob. merely for the sake of the metre: sībĭla, ōrum; cf. 2. sibilus init.; but in Cic. sibili), m. [cf. siphnos, siblos, hollow; Angl. S. and Engl. sipan, sip; O. H. Germ. sip, Germ. Sieb, a sieve; regarded by the ancients as imitation of a natural sound; cf. Quint. 8, 6, 31; Auct. Her. 4, 31, 42], a hissing, a whistling (class.)I.In gen.(α).Sing., of men:(β).sibilo dare signum,
Liv. 25, 8 fin. —Of cattle:(boves) sibilo allectari,
Col. 2, 3, 2.—Of things: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Poët. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1:(arbor) Loquente saepe sibilum edidit coma,
Cat. 4, 12:venientis sibilus austri,
Verg. E. 5, 82: sibilu significare alicui, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—Plur., of wind instruments:II. (α).calamorum sibila,
Lucr. 5, 1382; cf.pastoria,
Ov. M. 13, 785; Stat. Th. 6, 338.—Of snakes, etc.:serpens horrenda sibila misit,
Ov. M. 3, 38:sibila dant,
id. ib. 4, 493:mittere,
id. ib. 15, 670;15, 684: sibila torsit draco,
Val. Fl. 7, 726:angues stridula fuderunt vibratis sibila linguis,
Luc. 9, 631:sibila effundere,
id. 9, 724:vibrare,
Sil. 3, 185; Corn. Sev. and Macer ap. Charis. p. 61 P.—Of a flying missile:stridentis sibila teli,
Sil. 9, 247; Val. Fl. 6, 201. —Sing.:(β).sibilum metuis?
Cic. Pis. 27, 65.—Plur.:2.e scaenā sibilis explodi,
Cic. Rosc. Com. 11, 30:aliquem sibilis consectari,
id. Att. 2, 18, 1:crebris totius contionis sibilis vexatus,
Val. Max. 7, 3, 6 ext.; Cic. Sest. 59, 126; cf.: gladiatorii sibili, id. Fragm. ap. Charis. p. 61 P.:quā dominus, quā advocati sibilis conscissi,
id. Att. 2, 19, 3. -
3 sibilus
1.sībĭlus, i (collat. form, abl., sibilu, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—In plur. in the poets, prob. merely for the sake of the metre: sībĭla, ōrum; cf. 2. sibilus init.; but in Cic. sibili), m. [cf. siphnos, siblos, hollow; Angl. S. and Engl. sipan, sip; O. H. Germ. sip, Germ. Sieb, a sieve; regarded by the ancients as imitation of a natural sound; cf. Quint. 8, 6, 31; Auct. Her. 4, 31, 42], a hissing, a whistling (class.)I.In gen.(α).Sing., of men:(β).sibilo dare signum,
Liv. 25, 8 fin. —Of cattle:(boves) sibilo allectari,
Col. 2, 3, 2.—Of things: clamor tonitruum et rudentum sibilus, Poët. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1:(arbor) Loquente saepe sibilum edidit coma,
Cat. 4, 12:venientis sibilus austri,
Verg. E. 5, 82: sibilu significare alicui, Sisenn. ap. Prisc. p. 715 P.—Plur., of wind instruments:II. (α).calamorum sibila,
Lucr. 5, 1382; cf.pastoria,
Ov. M. 13, 785; Stat. Th. 6, 338.—Of snakes, etc.:serpens horrenda sibila misit,
Ov. M. 3, 38:sibila dant,
id. ib. 4, 493:mittere,
id. ib. 15, 670;15, 684: sibila torsit draco,
Val. Fl. 7, 726:angues stridula fuderunt vibratis sibila linguis,
Luc. 9, 631:sibila effundere,
id. 9, 724:vibrare,
Sil. 3, 185; Corn. Sev. and Macer ap. Charis. p. 61 P.—Of a flying missile:stridentis sibila teli,
Sil. 9, 247; Val. Fl. 6, 201. —Sing.:(β).sibilum metuis?
Cic. Pis. 27, 65.—Plur.:2.e scaenā sibilis explodi,
Cic. Rosc. Com. 11, 30:aliquem sibilis consectari,
id. Att. 2, 18, 1:crebris totius contionis sibilis vexatus,
Val. Max. 7, 3, 6 ext.; Cic. Sest. 59, 126; cf.: gladiatorii sibili, id. Fragm. ap. Charis. p. 61 P.:quā dominus, quā advocati sibilis conscissi,
id. Att. 2, 19, 3. -
4 (sībilus)
-
5 sibilum
hissing, whistling; hiss of contempt or disfavor -
6 sibilatrix
sībĭlātrix, īcis, adj. f. [sibilator], hissing, whistling:fistula sibilatrix,
Mart. Cap. 9, § 906. -
7 sibilatus
sībĭlātus, ūs, m. [sibilo], a hissing whistling, Cael. Aur. Acut. 2, 27, 144. -
8 strideo
strīdeo, di, 2, and strīdo, di, 3 (both forms equally in use; v. in the foll.) [perh. root star, to resound; cf. Gr. trizô, torgos; also Lat. turdus, sterto, trisso], v. n., to make or utter any harsh, shrill, hissing, whistling, grating, or creaking sound; to creak, hiss, whizz, whistle, rattle, buzz (mostly poet.; cf.: strepo, fremo): ferri stridit acumen, Enn. ap. Prisc. p. 838 P. (Ann. v. 364 Vahl.):striderat hasta,
id. ib. p. 817 P. (Ann. v. 365 Vahl.):candens ferrum e fornacibus Stridit,
Lucr. 6, 149; cf. Verg. A. 8, 450; Ov. M. 9, 171; 12, 279:striduntque cavernis Stricturae chalybum,
Verg. A. 8, 420:serpentum Cerberus ore Stridet,
Tib. 1, 3, 72; cf. Verg. A. 6, 288:striges,
Ov. F. 6, 140:gryllus,
Plin. 29, 6, 39, § 138:barbaraque horribili stridebat tibia cantu,
Cat. 64, 264:serrae stridentis acerbus Horror,
Lucr. 2, 410:foribus cardo aënis,
Verg. A. 1, 449:plaustra,
id. G. 3, 536:mare refluentibus undis,
id. ib. 4, 262:alae cygnorum,
id. A. 1, 397:sagitta,
id. ib. 12, 319; cf. id. ib. 5, 502:silvae,
id. ib. 2, 418:rudentes aquilone,
Ov. Tr. 1, 11, 19:aeger dentibus stridet,
Cels. 2, 6 med.:jecur in verubus,
Sen. Thyest. 770:funes,
Plin. Ep. 9, 26, 4.—With human subjects, of any loud or inharmonious sound: quidnam hoc soniti est, quod stridunt foris? Pac. ap. Non. 491, 24 (Trag. Rel. v. 133 Rib.). cum striderat (Alcestis) retracta rursus inferis, Att. ap. Prisc. 9, p. 867 P. (Trag. Rel. v. 57 Rib.):Troglodytae stridunt magis quam loquuntur,
Mel. 1, 8:stridunt animae currumque sequuntur,
Stat. Th. 7, 770:pressoque diu stridere molari,
gnash, Juv. 5, 160. -
9 stridor
strīdor, ōris, m. [strideo], any harsh, shrill, hissing, grating, or creaking sound; a creaking, hissing, rattling, buzzing, whizzing, whistling, etc. (class.; esp. freq. in the poets; cf.:strepitus, clangor): serpentis,
Ov. M. 9, 65; cf. id. ib. 8, 287: elephantorum, Hirt. B. Afr. 72, 5; 84, 1; Liv. 30, 18; 44, 5:stellionis,
id. 29, 4:simiae,
Ov. M. 14, 100:volant pinnarum stridore (locustae),
Plin. 11, 29, 35, § 104:Troglodytis stridor, non vox,
Plin. 5, 8, 8, § 45: horrifer Aquiloni' stridor, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68 (Trag. Rel. v. 567 Rib.):ne stridorem quidem serrae, cum acuitur (audiunt),
Cic. Tusc. 5, 40, 116;id. poët. Div. 1, 7, 13: procellae,
Prop. 3, 7 (4, 6), 47:rudentum,
Verg. A. 1, 87; Ov. M. 11, 495:januae,
id. ib. 11, 608:dentium,
Cels. 2, 7; Plin. 11, 51, 112, § 267:pinnarum,
id. 11, 29, 35, § 104:lituum,
Luc. 1, 237:catenae,
Juv. 14, 23:harena, quae manu confricata fecerit stridorem,
Vitr. 2, 4 et saep.:tribuni plebis stridor,
Cic. Agr. 2, 26, 70:stridor acutus,
Hor. C. 1, 34, 15; Sil. 6, 179; Petr. 122:consonantium tristior stridor,
Quint. 9, 4, 37.— Plur.:stridores aurium,
Plin. 20, 6, 21, § 45. -
10 strīdor
strīdor ōris, m [strido], a harsh noise, shrill sound, creak, grating, hiss, rattle, buzz: (serpentis), O.: (elephantorum), L.: Aquilonis: rudentum, V.: ianuae, O.: catenae, Iu.: acutus, H.: indignatum magnis stridoribus aequor, V.* * *hissing, buzzing, rattling, whistling; high-pitched sound
См. также в других словарях:
hissing — late 14c., hissyng, of imitative origin, but originally also whistling. In both senses expressing opprobrium … Etymology dictionary
Whistling Heron — Taxobox name = Whistling Heron status = LC | status system = IUCN3.1 image caption = Adult in Uruguay regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Ciconiiformes familia = Ardeidae genus = Syrigma genus authority = Ridgway, 1878… … Wikipedia
hissing — Synonyms and related words: Bronx cheer, assibilation, banter, bantering, birdies, blooping, blurping, boo, booing, buzz, catcall, catcalling, chaffing, derision, derisive, derisory, distortion, effervescence, effervescent, effervescing, feedback … Moby Thesaurus
whistling — Synonyms and related words: acute, argute, assibilation, buzz, creaky, ear piercing, effervescence, effervescing, fizz, fizzle, fizzling, frication, frictional rustling, hiss, hissing, howling, hush, hushing, keen, keening, lisp, penetrating,… … Moby Thesaurus
whistling — (Roget s IV) modif. Syn. fifing, piping, trilling, shrieking, hissing, calling, tooting, caroling, warbling … English dictionary for students
sibilant — sibilance, sibilancy, n. sibilantly, adv. /sib euh leuhnt/, adj. 1. hissing. 2. Phonet. characterized by a hissing sound; noting sounds like those spelled with s in this /dhis/, rose /rohz/ … Universalium
sibilant — sib•i•lant [[t]ˈsɪb ə lənt[/t]] adj. 1) hissing 2) phn of or pertaining to a consonant sound in which air is channeled through a narrow groove along the center of the tongue, producing a hissing sound 3) phn a sibilant consonant sound, as (s),… … From formal English to slang
Hallucination — For other uses, see Hallucination (disambiguation). Hallucination Classification and external resources My eyes at the moment of the apparitions by August Natterer … Wikipedia
palinacusis — Also known as palinacousis and auditory perseveration. The term palinacusis comes from the Greek words palin (again) and akouein (to hear). It refers to a rare symptom involving the persistence or paroxysmal recurrence of auditory percepts,… … Dictionary of Hallucinations
sibilant — Hissing or whistling in character; denoting a form of rhonchus. [L. sibilans ( ant ), pres. p. of sibilo, to hiss] * * * sib·i·lant sib ə lənt adj having, containing, or producing the sound of or a sound resembling that of the s or sh in sash… … Medical dictionary
Cross-linguistic onomatopoeias — Sinhala is written in a non Latin script. Sinhala text used in this article is transliterated into the Latin script according to the ISO 15919 standard. Because of the nature of onomatopoeia, there are many cross linguistic cognates of… … Wikipedia